Vandaag staat een aantal woorden die
met de letter T beginnen in de schijnwerper. Toevoegingen – ook als die met
een andere letter beginnen - zijn zoals altijd welkom bij onze dialectgroep.
Ik waar ’n jaor of zestien en ik zaat in ’n bandje es
zanger. Nou mochte we speule op de tèèraovend van de voetbalclub. Gebraoie haone
zouwen ‘r gegeete wòrre. “Moete gij nie eete?” vroeg oons moeder. “Nee, we eete
daor vanaovend gebraoie haone,” zee ik heêl triomfantelijk, want ik zaag ’t heêlemaol
zitte. “Bofkont,” wier-t’r gezeed. Hoe ver d’n aovend ok vòrderde, gin gebraoie
haone. Ik zaag ze, ik rook ze en tot slòt kwaame ze nie. Mee ’n leege maog en
barstende honger zij ik tot slòt nòr huis gefietst. “Mèr dè zeg ‘k thuis nie,”
dòcht ‘k bij m’n èège, “want dan moet ‘k ‘t vur aaltijd kenne.” ”En?” vroege ze, “hoe waare de haone?” “Heerlijk,” zee ik
mee ’n uitgestreeke bakkes. Waor ‘k nie op gereekend hai: op ’t werk bij m’n oudste
bruur werkte d’r eêne van de voetbalclub. M’n bruur stelde dezelfde vraog:
“Haone,” zi-tie, “hebbe we heêlemaal nie op. ’t Waar ginne tèèraovend mer ‘n
gewônne vergaodering. Es ‘k nou erges nòr toe gò, moe‘k ‘t nog aaltij heure: “Meschien
hebbe ze‘r wel gebraoie haone!” Mer waor ’t om gaot zou ’k bijna vergeete: nie
om de G van gebraoie haone mer de T van ‘tèèraovend’.
toennet · zojuist · Toennet zaat-ie nog neffe mijn en nou zè’k ‘m kwijt.
tietòl · sufferd · Wòrde vur ‘ne tietòl uitgemòkt, dan zedde zo mer ‘ne gòlliepaop.
(mee) truugkoomes · op de terugweg · Gòdde gij mee geensgòns oover de mert en mee truugkomes efkes langs d’n
bakker?
tjan · tamme
vogel, meestal kauw · Vroeger vonge de kijnder wel ies ‘ne
kaauw. Daorvan wiere dan de vleugeltòpkes afgeknipt en dan wier-tie tam gemòkt.
Mer es dan de vleugels wir aongegroeid waare, dan vloog-tie wir weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten